‘In mei 2012 is mijn zoon Rogier overleden. Hij was een begenadigd kunstenaar, maar ook een kwetsbare jongen. Wat ik bij Rogier zag, is dat hij zijn gevoel wilde uitschakelen en zijn gedachten wilde stopzetten en zo tot zijn besluit kwam om uit het leven te stappen.
Mijn verdriet als moeder was en is intens en ik mis mijn mooie, lieve, creatieve zoon nog elke dag.
Na een periode van rouw en bezinning heb ik echter besloten het maximale uit mijn eigen leven te halen, mij in te zetten voor een mooiere wereld en iets te betekenen voor creatieve maar ook kwetsbare jongeren zoals Rogier en ouders die net als ikzelf hun kind verliezen als gevolg van zelfdoding.
De Rogier Hulst Foundation heb ik na een crowd funding campagne en met hulp van familie en vrienden opgericht om mensen bij elkaar te brengen die mij hierbij willen helpen. Ik heb nu een duidelijke missie voor ogen en mij is helder hoe ik die ga volbrengen’.
Astrid van Vugt, moeder van Rogier en voorzitter van de Rogier Hulst Foundation

Lieve Lieve Rogier, Ik kende jou als geen ander.
Jouw steun en toeverlaat, zoals jij dat verwoordde.
Het deed mij intens veel verdriet om te zien hoe jij leed en ervoer al heel lang dat je vastzat in het uiten van je emoties.
Die draak in je hoofd was zo, zo groot.
Toch heb je genoten van de kleine dingen in je korte leven.
Vorig jaar tijdens de kermis in Alkmaar samen met je broer Elwin en zus Fleur schepte jij groot genoegen om mij bang te maken in het reuzenrad. Aangezien ik nogal last heb van hoogtevrees, was je uit alle macht aan het wiebelen en zingen. En ik maar roepen Rogus, ‘houdt asjeblieft op’.
Rogier, wij hadden genoeg gesprekstof vanwege ons creatieve brein en alle ideeën die om hoog borrelde. Ik vond het heerlijk om met je te brainstormen. Jouw creatieve uitspattingen waren complete explosies. Je zaaide letterlijk en figuurlijk alles om je heen. Zoals het project van papa, Held op sokken en het 8-jarige Mexicaans Rollin feest. Mijn huis werd omgetoverd tot een complete chaos vol met stiften, pennen, slingers, cactussen, paarden, hoeden, slingers. Was zo mooi om te zien, dat jij er zo helemaal in opging!
Ook ben ik dankbaar dat ik de laatste week heb ervaren hoeveel mooie lieve vrienden jij om je heen had verzameld.
Al die prachtige verhalen over jou. Rogier, een inspiratiebron, een voorbeeld, een sparringpartner, een entertainer, een creatieveling.
Allemaal fijne mensen op zoek naar inspiratie, geluk en passie om hier op aard een mooie invulling te geven...
Je moest eens weten wat jij hebt losgemaakt.
Het is goed zo lieve schat.
Ik ben trots op je,
Zal je zo missen!!!!
OVER ROGIER
Rogier was een bijzondere jongen, als kind al kon hij uren en uren op de bank zitten, voor zich uit zitten staren met 2 vingers in de mond.
Hij heeft het altijd moeilijk gevonden om zich uit te drukken in gevoel en woorden. Vaak als kind trok hij zich terug op zijn kamer.
Thuis in zijn lagere schooltijd was het altijd een komen en gaan van vriendjes en …. vele …. vriendinnetjes. Hij was rustig en geliefd.
Rogier was geen meeloper, was rustig, geliefd, een denker, creatief, zoekend en zeer gevoelig. zat vol levensvragen al op jonge leeftijd over Wie ben ik? Waarom ben ik hier? Wie ben ik? Doe ik er toe? Wat is mijn plek in deze wereld?
Jaren en jaren heeft hij als kind gevoetbald met zijn vrienden, een echte verdediger en deed vooral wat hem werd opgedragen. Dat deed hij zeer verdienstelijk
In groep 5 werd zijn creativiteit aangewakkerd op de tekenclub van Evelyn van West. Voor hem een groot feest. Hij leerde hier de eerste schildertechnieken onder het genot van koek en thee. Helaas stopte dat toen hij naar de middelbare school ging,
In deze tijd ontwikkelde hij een bijzonder talent voor skateboarden. Zijn grote passie en had ook eens zeer veel talent. Voor hem een geweldige uitlaatklep, vooral voelde hij zich vrij op de plank.
Zijn inspiratie voor kunst ging helmaal stromen, toen hij in zijn puberteit met ons meeging naar een tentoonstelling in de prachtige entourage van de Oude Ursula in zijn woonplaats, waar zijn vader dicht bij betrokken was. Hij werd getrickerd door een grafische kunstenaar.
Het Grafisch Lyceum heeft hij met plezier doorlopen en was tevens medeoprichter met een stel artistieke vrienden van Skateboard Light, waar hij vol gedrevenheid de design voor zijn rekening nam.
Hij kreeg na zijn opleiding een mooie baan bij G-Star. Een topbedrijf in alle opzichten.
Wat Rogier wel heel moeilijk vond was de druk van onze maatschappij, de regels en hiërarchie. Het dwong hem om in de pas mee te lopen.
Veiligheid was voor hem een groot goed. Hij voelde zich op de Kooltuin, in het oude stadscentrum van Alkmaar, veilig bij mij en in ons huis.. Ik had een goede band met mijn zoon en tevens hadden we genoeg gesprekstof door ons gezamenlijke creatieve brein. Vaak was het een geordende gezellige chaos bij ons in huis door alle ideeën die om hoog borrelde
Zijn trots was Atelier Kooltuin 17. Hij ontwikkelde zich daar als freelance Vormgever met een gouden toekomst.
Zijn logo was zijn grote trots. Hij leverde in zijn laatste 2 jaar zoveel creativiteit, wat iemand anders zijn hele leven overdoet.
Hij wilde in zijn atelier een plek creëren, waar hij andere kunstenaars kon ontmoeten om mee te sparren en elkaar zo naar een hoger level brengen. Dit is hem ook gedeeltelijk gelukt.
Mijn zoon Rogier heeft mij en vele andere geraakt en geïnspireerd. Zijn ideaal was om de wereld een beetje beter te maken en dat deed hij met mooie vormgeving en verrassende kunst en cultuuruitingen, altijd met een sterke uitgedachte filosofie achter het gecreëerde concept. Hij schepte veel plezier om zijn kunst/passie met anderen te delen, zonder vooroordelen.
Van Rogier heb ik begrepen dat hij niet dood wilde, maar hij wilde zijn gedachten en gevoel uitschakelen.
Alle mooie herinneringen aan Rogier koesteren wij in ons hart.